|
NAM JUŻ ROBIĆ GŁUPSTW NIE WOLNO
Min±ł złoty czas krzykactwa,
Samozwańczych czas mandatów,
Zioła era Mierosławskich,
Czas eposu tromtadratów!
Naród nie chce już komedyi,
Z snu otrz±sa skroń swa boln±.
Ciężkie czasy! groĽna chwila!
— Już nam robie głupstw nie wolno.
Ach, a był to czas wesoły,
Czas ów, kiedy lada dudek
Mógł, przywdziawszy orle puchy,
Wichrzyć szary wróbli ludek:
Dzi¶ już znaj± tych Feniksów
Nawet między dziatw± szkoln±,
Każdy woła: „¦mierdzisz dudku!"
— Już nam robić głupstw nie wolno!
Naród z ciężkich snów ocknięty
Skupił ducha w pracy cichej;
Dawne hasło: „Trza co¶ robić!"
Jak tandetne spełzło szychy;
Ufni w przyszło¶ć kroczym trzeĽwi
Drog± naszych prac mozoln±,
W jedna tylko wierz±c prawdę,
— Że nam robić głupstw nie wolno!
A więc dajcie sobie pokój
Kapitolu g±ski szare,
Co gęganiem waszem chcecie
Dni minionych wskrzesić mare;
Próżno! już nas nie skusięie
Piosnk± wasz± nieudoln±;
Czas wasz min±ł! — b±dĽcie zdrowe!
— Nam już robić głupstw nie wolno!
O zmierzchu i ¶wiecie (1865-1881): z teki Chochlika Włodzimierz Zagórski |
